Het magische optimisme uit de inrichting

Waarschijnlijk het beroemdste schilderij dat Vincent van Gogh maakte, de Sterrennacht is een gedimd uitzicht vanuit het raam van zijn slaapkamer in de inrichting.

Vanwege de aanhoudende emotionele kwelling van mensen, trok Van Gogh in bij het Saint-Paul Asylum, waar de natuur hem inspiratie bracht om weer te creëren.

De Sterrennacht. Geen Mislukking.

De heer Van Gogh noemde De Sterrennacht, geschilderd in 1889, een mislukking en schreef aan zijn broer Theo: "Alles bij elkaar genomen zijn het korenveld, de berg, de boomgaard, de Olijfbomen met de blauwe heuvels en het portret en de ingang van de steengroeve ok, en de rest zegt me niets.”
 

Geschilderde reproductie in olieverf op doek van Van Goghs Sterrennacht

Helaas probeerde Theo zijn mening niet in te dammen: “Ik voel duidelijk wat je bezighoudt in de nieuwe doeken zoals het dorp in het maanlicht… maar ik heb het gevoel dat de zoektocht naar stijl het echte gevoel van dingen wegneemt.” Wat een geluk dat Vincent deze altruïstische creatie niet vernietigd heeft.
 

Hoewel Vincent van Gogh niet erg weg was van dit werk, maakte hij wel veel schetsen om die uit te werken. Waar dit schilderij een ogenschijnlijk rustige nacht weergeeft, pulseert alles van boven naar beneden met brute energie.

Een ongelooflijk effect van de circulaire wind, gecombineerd met de stijgende beweging van linksonder naar rechts, maakt dit tot een geometrisch meesterwerk. Het artistieke en intellectuele element wordt echter niet vergeten.

Dood om de ster te bereiken.

Waar de meeste mensen zich focussen op de sterren die zo helder zijn, lijkt de cipres de meeste indruk op mij te maken. Zonder een begrip van dat symbolische belang, zal men nooit de ware magie in de Sterrennacht zien. De cipres wordt vaak geassocieerd met de dood. Op het eerste gezicht lijken deze bomen op een rokerig, uitgebrand vuur dat klaar staat om een stad te verwoesten.

Maar na het lezen van een citaat van Vincent van Gogh, realiseer je je dat zelfs bij een trieste gebeurtenis als de dood, zijn magisch optimisme en altruïstische creatie doorschijnen. "Naar de sterren kijken doet me altijd dromen. Waarom, vraag ik me af, zouden de glanzende stippen aan de hemel niet net zo toegankelijk kunnen zijn als de zwarte stippen op de kaart van Frankrijk? Net zoals we de trein nemen om naar Tarascon of Rouen te gaan, nemen we de dood om een ster te bereiken.”

Auteur: Arshak Andriasov

Dit vind je misschien ook interessant Sterrennacht van Vincent van Gogh